تاریخچه و پیایش مجازی سازی به ده های 1960 و 1970 ر IBM باز می گردد
زمانی که IBM زمان زیادی برای ایجاد و توسعه یک راه کار قدرتمند برای تقسیم منابع سیستم برای تعداد زیادی از کابران سرمایگذاری کرد، مفهومی به نام مجازی سازی یا Virtualization به وجود آمد.
مجازی سازی چیست ؟
مجازی سازی به این صورت است که با اختصاص دادن مقداری منابع از یک سیستم قدرتمند چندید سیستم مجازی سازی شده ایجاد کرد.
به عبارت دیگر سخت افزار موجود در یک هاست یا میزبان بین یک یا چند مایشن مجازی تقیسم می شود و هر ماشین مجازی به تنهایی نقش یک هاست را ایفا می کند.
برای درک بهتر این مسئله تصور کنید یک سرور با منابع نامحدود در اختیار داریم، با نصب یک سیستم عامل رو روی آن با امکانات و محدودیت های آن محدود می شودیم اما با نصب یک مجازی ساز این امکان به وجود می آید که بر روی آن هاست به صورت همزمان چندیدن سیستم عامل نصب و از مزیت های هر کدام به صورت جداگانه و همزمان استفاده کنیم.
امروزه مجازی سازی ا مهمترین فاکتور های ایجاد یک شبکه می باشد به نحوی که بدون این فرآیند ایجاد یک شبکه کارآمد بسیار پر هزینه، جاگیر و زمانبر می شود.
تصور کنید برای ایجاد شبکه در یک سازمان کوچک که نیاز به امکاناتی نظیر FTP، Active Directory، VoIP، Web Site و ایمیل سازمانی باشد می بایست برای هر کدام از این قابلیت ها یک سرور جداگانه خریداری می شد که هر کدام علاوه بر هزینه نیازمند فضا نگهداری، برق، سیستم خنک کاری و ... بود، اما با تکنولوژی مجازی سازی تمامی این نرم افزار ها بر روی یک سرور نصب و راه اندازی می شود.
از معروف ترین مجازی ساز ها می توان به VMWare، Hyper-V، VirtualBox و... اشاره کرد
امروزه مجازی سازی به دو دسته کلی تقسیم می شود دسته اول که مورد بحث ماست بر روی سرور فیزیکی که در دست رس ماست انجام می شود و دسته دوم به صورت ابری که در پست های بعدی به آن خواهیم پرداخت.
مجازی سازی و حالت های آن
مجازی سازی بر روی سرور های فیزیکی به دو حالت انجام می شود حالت اول به این صورت است که به صورت یک نرم افزار بر روی یک سیستم عامل نصب شده و عمل مجازی سازی را بر روی منابع در دست خویش انجام می دهد.
این حالت برای مصارف شخصی وغیر حرفه ای مناسب است زیرا امکان مجازی سازی بخشی از منابع به دلیل مورد استفاده قرار گرفته شدن توسط سیستم عامل امکان پذیر نیست و دلیل دیگر کندی نسبت به حالت دوم است زیرا پردازش توسط سیستم عامل نصب شده انجام می شود اما نکات مثبتی نیز وجود دارد و آن این است که شما یک سیستم عامل در اختیار دارید و مورد بعدی مدیریت راحتر مجازی ساز و ماشین های مجازی است.
در حالت دوم مجازی ساز به صورت یک سیستم عامل بر روی دستگاه نصب می شود، در این حالت تقریبا تمام منابع سرور در دسترس است و سرعت بیشتری نسبت به حالت قبل و جود دارد اما امکان مدیریت و استفاده غیر از سرور وجود ندارد، برای مدیریت ماشین مجازی می بایست توسط کنسول ارائه شده بر روی IP استفاده کرد.
به لطف مجازی سازی این امکان به وجود آمده است که در صورتی که توانایی خرید یک سرور را ندارید یک سرور مجازی از یک دیتا سنتر اجاره کنید.
این سرور ها با سرور فیزیکی هیچ تفاوتی ندارد و تمامی امکاناتی که مورد نیاز است را خواهد داشت تنها تفاوت این است که برای مدیریت می بایست از طریق شبکه و اینترنت آن را مدیریت و از آن بهره برداری کرد.
